Print
Category: Uncategorised
Hits: 2419

tests voor een ruimteschip

Een aantal zaken zou ik willen testen in verband met een ontwerp voor een jumbojet die per ongeluk een ruimteschip is geworden:

De motoren

De motoren zijn een combinatie van een omgekeerde brandstofcel en een raket motor. In een brandstofcel worden waterstof en lucht (zuurstof) samen gevoegd met als resultaat een beetje elektriciteit en water dat als afval wordt beschouwd.

Ik doe het anders: Ik doe elektriciteit en water bij elkaar. Het resultaat zou waterstof en zuurstof zijn, in de vorm van een witte wolk. Dit mengsel ontsteken in een verbrandingskamer als bij een raket zou voortstuwing moeten geven. De uitlaatgassen zijn weer water, dit water of stoom zou langs turbinebladen geleid moeten worden. Die zijn verbonden met een elektrische generator die stroom levert om de motor te laten blijven draaien. Als het water langs de turbine geblazen is wordt het met een compressor pomp weer terug de verbrandingskamer in geleid na een eerst nog met elektrische stoom samengevoegd te zijn. Er zou voor de volgende zaken elektriciteit worden opgewekt in de motor.

Deze motor is dus een soort perpetimum mobile. Het is in de geschiedinis nog nooit gelukt om zoiets te maken. Maar ik doe het toch, met excuus dat de zon net zo zou werken ook al bestaan daar andere theorieen over. Het is zeer de vraag of deze motor echt werkt. Ik zou dit in mijn eigen keuken kunnen testen: Ik hou een afgeknipte stroom draad onder de stroom water van een lopende kraan en stop het andere uiteinde in het stopcontact. Het resultaat zou witte rook zijn als ik dan weer een aansteker is die rook houd zou er een plas water zijn. Ik durf dit experiment niet uit te voeren, vooral omdat de realiteit anders zou kunnen zijn als mijn verwachting, maar ook een beetje omdat het gevaarlijk zou kunnen zijn (kortsluiting?)

Er moet niet vergeten worden om de motor van een volledige achteruit te voorzien, stuwdruk zowel voor als achteruit. Dit is nodig om te kunnen stoppen in de ruimte, waar verder geen luchtweerstand is.

x300L.jpg - 1.37 MB

 

boven: Dit is de 300L versie van mijn ruimteschip-vliegtuig. Te zien is de vleugelopstelling, en het landingsgestel met honderd wielen dat gebaseerd is op de antonov 225. Verder is ook de laaddeur in het dak voor het laadruim te zien. Achterin is een loading-ramp voorzien die dient als hoofdingang om de turn-round time te verkorten. Dit vliegtuig is 125 m lang de spanwijdte is 104 meter. Het heeft 4x4=16 motoren. Mogelijk heeft dit vliegtuig een wat korte spanwijdte, maar dat hebben supersonische vliegtuigen en straaljagers vaker.

 ovzxx.jpg - 1.25 MB

 boven: Dit is mijn familie van jumbo vliegtuigen De bovenste zijn een Boeing 747 en een Airbus A380. De onderste zeven zijn voorzien van motoren die deze vliegtuigen tot ruimteschepen maken. De overige zijn ontworpen als jumbojets met turbofan straalmotoren. De onderste zes zijn de 090S tot en met de 500XXL en zijn van elkaar afgeleide breedrompvliegtuigen.

Vleugelopstelling

De gebruikte vleugel opstelling is een soort 'box-wing' . Ik loop nogsteeds te broeden om bij de modelbouwclub een model met een dergelijke vleugel te bouwen. Vooral om deze te testen. Ik ben begonnen met een werpmodelletje met een balsa stok als romp en met vleugels van depron (wit schuim). De resultaten waren alles behalve bemoedigend, ronduit slecht dus. Ik kon het zwaartepunt niet vinden en dus ook niet uitbalanceren. Dan zal ik toch moeten nadenken over de voordelen van een dergelijke vleugelopstelling:

Desondanks hoop ik ooit een model met zo 'n vleugel te bouwen dat buiten in het open veld aan de lijn opgetrokken kan worden. Het liefste geef ik dit model een vleugel met ribben, maar ik weet niet hoe ik een indeling met ribben zou moeten maken bij een vleugel met een pijlstelling van 50 graden. Ook de romp geeft een probleempje aangezien dit een balsa stok zou worden of een gerolde balsa houten romp. Voor die gerolde romp zou ik bijna de hele lengte van een bezemsteel nodig hebben, De totale spanwijdte zou kleiner moeten zijn als bij de bekende A1 of A2 modellen, misschien ongeveer 50 tot 60 cm. Ook dan zouden er nog flinke lappen van vleugels zijn

 

 

Bovenstaand is een tekening van een vliegtuig waarmee normaal gesproken buiten in het open veld of op de hei mee wordt gevlogen. Dit is geloof ik een tekening van een wakefield, dat wil ik niet. Mijn model moet veel eenvoudiger worden en krijgt geen propeller meer, wel een starthaak. 

 

Het samen bouwen van de romp

Als er van mijn wonderlijke visioenen ooit bewaarheid worden dan zal er ooit nagedacht moeten worden over het samen bouwen van de romp van grote ruimteschepen. In drie stukken opdelen zoals bij de A380 zit er niet zo in bij nog bredere rompen. Er zal een flink ingewikkelder bouwpakket bij de assemblagefabriek geleverd worden, vooral als ervoor wordt gekozen de romp op te delen in wand en vloer elementen. Bij de kleinere varianten zou je nog kunnen proberen de romp ook over de lengte op te delen dan ontstaan er zes of acht bouwblokken, maar bij de nog bredere varianten geeft dit hoe langer hoe meer problemen. De versterkings-tussenschotten dubbel uitvoeren om gemakkelijker te kunnen assembleren is denk ik geen optie. Simply more truckloads?!

 a380-truckload.jpg - 9.63 kb

boven: Het liefst vervoer ik alle onderdelen met de Beluga, of alles erin past is wat anders. Later zouden de ruimteschepen hun eigen onderdelen moeten gaan vervoeren, als het erin past natuurlijk.

Ernaast rechts: Zo wordt de romp van de A380 op dit moment vervoerd naar Toulouse: In drie delen op vrachtwagens.

 

boven: Als ik ooit nog met een dergelijke Jumbojet mee wil vliegen zal ik op moeten schieten want over een paar jaar gaan ze eruit. De Boeing 777-300ER zal dan het grootste vliegtuig bij KLM zijn

 

boven: De 787 Dreamliner komt eraan, ook bij KLM.

Onder: 3-zijden aanzicht 090S

 x090s.jpg - 987.1 kb

Onder: 3-zijden aanzicht 050S de Concorde look-alike

050s.jpg - 877.66 kb

Onder: Dit toestel was ooit bedoeld als vliegende auto maar aangezien de vleugels niet opklapbaar zijn beschouw ik deze als een mini ruimteschip. Hij is minder ruim als een auto want de stoelen staan dichter tegen elkaar en het dak is afgerond er kunnen maximaal vier personen in. De prestaties zijn goeddeels afhankelijk van de durf van de piloot want ook dit vliegtuigje zou warp-aandrijving krijgen net als zijn grote broer. Waarschijnlijk is een vliegbrevet zeer noodzakelijk. Iemand die een brevet voor een klein vliegtuigje heeft zou er aardig mee over weg moeten kunnen. In principe zou deze met een piloot gevlogen kunnen worden en zou waarschijnlijk ook maar een stuur krijgen dat omhoog, omlaag en links en rechts kan sturen. In tegenstelling tot een vliegtuig misschien ook een gaspedaal en een rempedaal. Mijn grote vliegtuigen zouden een erop lijken de besturing moeten krijgen, maar met een soort versnellingspook in plaats van de gashandel dat een aantal staanden en snelheidsbeperkingen heeft zodat het vliegtuig niet bij plankgas direct naar het andere uiteinde van het heelal knalt. Veel instrumenten zou het kleine vliegtuigje niet krijgen een weerradar en een kunstmatige horizon zijn opties. De motoren van het kleine vliegtuigje zijn vooralsnog bovenop de voorste vleugel geplaatst, de deuren  zouden naar boven scharnieren, (vleugeldeuren).

vlcar1.jpg - 702.69 kb

 caravan-pp.jpg - 817.88 kB

Boven: Dit is de passagiers versie van de Droit-Maritime Caravan die ook al bij de Brandweer ambulances afgebeeld staat.

Onder: Waarom sommige mensen iets tegen Airbus hebben weet ik niet. Ik heb mijn ruimteschepen al tot airbussen gebombardeerd.

Airbus-380-Boeing-33282.jpg - 109.2 kB